Skonstruowana przez Erno Rubika w latach 70-tych XX wieku, bardzo szybko zawojowała świat, to niezwykle ciekawa, intrygująca zabawka, znana niemal na całym świecie. Po sukcesie kostki o wymiarach 3×3, powstały również sześciany o wymiarach 4×4 (Petera Sebesteny) – tak zwana „zemsta Rubika”, 5×5 (Udo Krell) – wersja „profesorska” czy 12×12. Dziś jest dostępna w wielu odmianach, nie tylko jako kolorowy wielościan, ale także w formie jednobarwnej bryły, kuli, piramidy lub w ekskluzywnych wersjach nieregularnych.
Od początku roku szkolnego zauważyłam, że niektórzy uczniowie przynosili do szkoły kostkę Rubika, próbując układać poszczególne elementy. Widząc ich determinację, chęć nauki i podejmowane próby zaczęłam na przerwach udzielać wskazówek. Uczniowie przychodzili i prosili mnie o porady. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom i zainteresowaniom uczniów rozpoczęłam zajęcia „sztuka układania kostki Rubika”. Przez kilka tygodni spotykałam się z nimi ucząc poszczególnych kroków i technik. Najpilniejsi, najbardziej zaangażowani uczniowie osiągnęli sukces i ułożyli po raz pierwszy swoją Kostkę Rubika 3x3x3.
Uczniowie wykazali się cierpliwością, wytrwałością, pamięcią motoryczną i zdolnością zapamiętywania ruchów. Kostka doskonale kształtuje wyobraźnię przestrzenną, spostrzegawczość, wspomaga koncentrację i uczy logicznego myślenia. Dla nauczyciela matematyki to świetna zabawka rozwijająca zdolności i możliwości dzieci. Po kilku tygodniach zajęć było mi dane ujrzeć zadowolone, szczęśliwe twarze dzieci dumnych z ułożonej samodzielnie kostki. Dla mnie to był niezapomniany, bezcenny widok, który zostanie w mojej pamięci na zawsze.
Dziękuję za wspólnie spędzony czas,
Wasza nauczycielka, p. Anna Kondrat.
