Bookcrossing to niekonwencjonalna forma popularyzowania książek i czytelnictwa poprzez nieodpłatne ich przekazywanie metodą „podaj dalej”.
Idea krążącej książki narodziła się w Stanach Zjednoczonych w 2001 roku, jej inicjatorem był programista komputerowy Ron Hornbaker. Swój pomysł nazwał bookcrossingiem .
Bookcrossing polega na zostawianiu przeczytanych książek w miejscach publicznych, jak również na specjalnie przeznaczonych do tego celu półkach (od października już w naszym pokoju nauczycielskim!) po to, by znalazca mógł je przeczytać i znów puścić w obieg. Działania te mają na celu stworzenie przez czytelników swoistej globalnej biblioteki, bez żadnych ram instytucjonalnych, opłat czy kart bibliotecznych.
Idea bookcrossingu opiera się na założeniu, że literaturę należy rozpowszechniać. Książki powinny podróżować, krążyć z rąk do rąk, by mogły żyć i spełniać swoje zadanie. W tej podróży ważne jest to, że po prostu są czytane. Nie są ozdobami na półkach, stają się ogólnodostępne. A więc – żyją, bo nas uczą, bawią, zaskakują.
Bookcrossing pozwala dzielić się książkami, stwarza możliwość wymiany na inne, daje szansę czytania tym, których nie stać na zakup książek, powoduje, że książki są w ciągłym obiegu, umożliwia śledzenie wędrówki książek, gdyż dzięki internetowemu systemowi monitoringu stwarza możliwość obserwowania drogi uwolnionego tomu.
Bookcrossing to bezinteresowna przyjemność dzielenia się literaturą , budowanie więzi między czytelnikami, skuteczny sposób integracji.
Potencjał bookcrossingu jest przeogromny, musimy go mądrze wykorzystać!
Bookcrossing łączy miliony entuzjastów czytania na całym świecie.
Ruch bookcrossingowy zyskuje sympatyków i dużą przychylność społeczeństwa (w tym nauczycieli naszej szkoły).
Biblioteka szkolna
